Diaspora polska, potocznie Polonia (z łac. Polonia - Polska) – termin określający Polaków mieszkających poza granicami Polski.
Niektórzy za Polonię uznają tylko polską emigrację, nie określając tym mianem osób mieszkających na terenach, które po 1939 roku przestały wchodzić w skład państwa polskiego i ich potomków. Argumentem za takim stanowiskiem jest stwierdzenie, że ludzie ci nie wyjechali z Polski, tylko zmieniły się granice kraju i to ojczyzna ich "opuściła". Oni sami też uznają się za Polaków, a nie za Polonię. Polaków tych określa się mianem mniejszości polskiej.
* Litwa: Wilno 120 tys., rejony Sołeczniki, wileński, świeciański, trocki, janowski, koszedarski, kiejdański oraz kowieński (Polacy na Kresach Wschodnich)
* Argentyna: Buenos Aires 140 tys., Cordoba, Rosario, Santa Fe (XX wiek)
* Australia: Sydney 50 tys., Melbourne 50 tys., Adelaide, region Victoria (po 1945 roku)
* Wielka Brytania: Anglia – Londyn 400 tys., Ealing, Manchester, Crewe, Birmingham; też Szkocja i Irlandia Płn. (do 30 tys.) (polscy wojskowi z II wojny światowej, dawni azylanci polityczni i emigracja zarobkowa). Sezonowo pracuje do 1 mln Polaków w całym państwie.
* Kazachstan: okolice miasta Kokczetaw, Astana, Ałma-Ata, Karaganda (etniczna ludność polska wywieziona przed i w czasie wojny)
* Szwecja:Sztokholm 30 tys., Malmö, Göteborg (emigracja 1960-?)
* Czechy: Śląsk Cieszyński 70 tys. (ludność pochodzenia polskiego)
* Łotwa: Dyneburg, Lipawa, Ryga, Kraslaw, Rzeżyca, Jełgawa (etniczni Polacy)
* Belgia: Antwerpia, okręgi Liège i Limburgia (emigranci z różnych dekad). W Brukseli i Charleroi mieszka po ok. 20 tys. Polaków.
* Austria: Wiedeń 30 tys., Graz, Linz, Löben
* Grecja: Ateny 30 tys.
* Włochy: Rzym, Katania i Palermo (Sycylia), Bolonia, Wenecja, Padwa, Mediolan, Marche (Ankona)
* RPA: Kapsztad i Johannesburg (emigracja o wyższym wykształceniu)
* Holandia: Rotterdam, Amsterdam, Haga, Utrecht oraz regiony Limburgia i Brabancja
* Dania: Kopenhaga i Nykøbing
* Węgry: Budapeszt, Tatabánya, Komárom, Derenk
* Szwajcaria: Zurych, Winterthur, Sankt Gallen, Genewa, Lozanna
* Rumunia: Bukowina i Bukareszt
* Urugwaj: Montevideo, Punta del Este
* Nowa Zelandia: Wellington 1.200 osób, Auckland
* Norwegia: Oslo, Moss, Halden, Spitsbergen
* Finlandia: Helsinki, Tampere, Turku
* Turcja: Adampol – Polonezköy pod Stambułem (ludzie o rodowodzie polskim)
* Mołdawia: Bielce, Styrcza (Stîrcea)
* Irlandia: Dublin, Cork (sezonowo do 250 tys. Polaków w całym państwie).
* Chiny: Hongkong, Pekin, Szanghaj, Makau, Mandżuria (w sąsiedniej Mongolii mieszka według niepotwierdzonych informacji 500 osób polskiego pochodzenia).
* Japonia: Tokio
* Hiszpania: Madryt, Barcelona (mocny wzrost po 2004 r.)
* Islandia: Reykjavík, zakłady celulozy (zwłaszcza po 2004 r.)
* Słowacja: przy granicy z Polską
* Paragwaj: Asunción, regiony przy granicy z Argentyną
* Peru: Lima
* Chile: Santiago de Chile
* w Izraelu i w Autonomii Palestyńskiej 300 tys. osób rozmawia w języku polskim.
Statystyka (2006) przedstawia największe skupiska polonijne na świecie. Warto jednak zwrócić uwagę, że Polonia istnieje również w takich miejscach jak Oceania, Birma, Katar, Nepal, Salwador, Trynidad, Surinam, Antyle Holenderskie, Barbados, Mali oraz Antarktyda (polska stacja badawcza). Zakłada się, że nie ma na świecie państwa, w którym nie mieszka chociaż jeden Polak[potrzebne źródło]. Nawet w Laosie i Kambodży odnotowano obecność kilku Polaków.